Na weselu nie może zabraknąć pisarzy i pisarek, a że wybór Poety albo Pana Młodego jest zbyt oklepany, zaprosiłabym... Radczynię. Wzorowano ją na Antoninie Domańskiej, autorce "Historii żółtej ciżemki" i "Paziów króla Zygmunta", książek, które w dzieciństwie zrobiły na mnie wielkie wrażenie. Chociaż Radczyni w "Weselu" wydaje się osobą sztywną, nawet nadętą, nie wierzę, że autorka dziecięca taką była i chciałabym skonfrontować swoje odczucia z opinią, jaką wyrobił sobie na jej temat Wyspiański.

Na weselu nie może zabraknąć pisarzy i pisarek, a że wybór Poety albo Pana Młodego jest zbyt oklepany, zaprosiłabym... Radczynię. Wzorowano ją na Antoninie Domańskiej, autorce "Historii żółtej ciżemki" i "Paziów króla Zygmunta", książek, które w dzieciństwie zrobiły na mnie wielkie wrażenie. Chociaż Radczyni w "Weselu" wydaje się osobą sztywną, nawet nadętą, nie wierzę, że...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Na swoje wesele zaprosiłabym Rachelę.
Być może inne panny młode mogłyby być zazdrosne o takiego gościa, gdyż Rachela jest kobietą piękną, nowoczesną i wzbudzającą zainteresowanie, mnie jednak ucieszyłaby jej obecność.
Rachela potrafi docenić sztukę, ,,ją muzyka bierze", jest wrażliwa na piękno. Taki gość na pewno doceniłby wysiłek włożony w przygotowania: wystrój sali, orkiestrę no i oczywiście suknię ślubną.
Co więcej, Rachela znalazłaby wspólny język z większością gości. Potrafiłaby zabawiać towarzystwo i ucieszyć oko niejednego pana, być może wzbudzając zazdrość pań - zatem nie byłoby z nią nudno.
To Rachela sprowadziła Chochoła, więc kto wie może na moim weselu też zadbałaby o jakieś "efekty specjalne" i zaskoczyłaby nie tylko mnie, ale i zaproszonych gości.

Na swoje wesele zaprosiłabym Rachelę.
Być może inne panny młode mogłyby być zazdrosne o takiego gościa, gdyż Rachela jest kobietą piękną, nowoczesną i wzbudzającą zainteresowanie, mnie jednak ucieszyłaby jej obecność.
Rachela potrafi docenić sztukę, ,,ją muzyka bierze", jest wrażliwa na piękno. Taki gość na pewno doceniłby wysiłek włożony w przygotowania: wystrój sali,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kochani, jeśli kiedykolwiek miałoby dojść do takiej imprezy jak mój własny ślub, z całą pewnością zaprosiłabym bankowo kapele żeby skocznie zagrała i oczywiście Rachele, która tak opisuje otaczajacy ją świat "„ale za to, kędy spojrzę, to widzę poezję żywą, zaklętą, tę świętą, i tym jestem szczęśliwa”. Cenię sobie niepoprawnych marzycieli i romantyków, bo niewątpliwie i ja sie do nich zaliczam. Rachela kocha sztukę i przypuszczalnie byłaby niezłą artystką na moich zaślubinach :)

Kochani, jeśli kiedykolwiek miałoby dojść do takiej imprezy jak mój własny ślub, z całą pewnością zaprosiłabym bankowo kapele żeby skocznie zagrała i oczywiście Rachele, która tak opisuje otaczajacy ją świat "„ale za to, kędy spojrzę, to widzę poezję żywą, zaklętą, tę świętą, i tym jestem szczęśliwa”. Cenię sobie niepoprawnych marzycieli i romantyków, bo niewątpliwie i ja...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zaprosiłam bym Gospodynię.Wszak wiadomo, że na niej spoczywał ciężar wychowywania dzieci i zajmowania się gospodarstwem.Jestem pewna, że pomogłąby mi ogarnąć całe przyjęcie weselne, ponieważ ja w tym dniu byłabym mocno zestresowana, a taki Gość na weselu jest na miarę złota.Poza tym, jak wynika z lektury Wesela, Gospodyni nakazuje pijanemu Gospodarzowi, by udał się do łóżka. To również przemawia za tym, by Pani ta pojawiłą się na moim przyjęciu, kiedy już mocno zmęczeni alkoholem goście, będą nie do ogarnięcia:)

Zaprosiłam bym Gospodynię.Wszak wiadomo, że na niej spoczywał ciężar wychowywania dzieci i zajmowania się gospodarstwem.Jestem pewna, że pomogłąby mi ogarnąć całe przyjęcie weselne, ponieważ ja w tym dniu byłabym mocno zestresowana, a taki Gość na weselu jest na miarę złota.Poza tym, jak wynika z lektury Wesela, Gospodyni nakazuje pijanemu Gospodarzowi, by udał się do...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Sala aż po sam sufit przesiąknięta była ciszą. Para młoda niecierpliwie oczekiwała przybycia pierwszych gości. Siedzieli na wyznaczonych dla nich miejscach patrząc sobie w oczy jakby porozumiewali się bez słów, jednak tę miłosną konwersację przerwała smętna muzyka, która niczym sztylet przecięła panującą w sali ciszę. Młodzi zerwali się ze swoich miejsc i szybko skierowali się do drzwi, w których ujrzeli Chochoła. Krzak róży otulony słomą oznajmił im, że goście są już w drodze. Młodzi zszokowani widokiem przetarli oczy i dziwny stwór zniknął. Znali jednak oni stare ludowe wierzenia i wiedzieli, że przyjęcie może obfitować w dziwne wydarzenia. Jednak Chochoł jest pośrednikiem między światem rzeczywistym, a fantastycznymi, a jako ludzie postępowi cieszyli się, że odrobina magii zawitała do nich. Słysząc głośne rozmowy dochodzące zza drzwi otworzyli je, by przywitać rodzinę i przyjaciół oraz zaprosić ich na niezwykłą noc, podczas której będą wspólnie świętować, tworzyć wspólne wspomnienia dla młodej pary.

Sala aż po sam sufit przesiąknięta była ciszą. Para młoda niecierpliwie oczekiwała przybycia pierwszych gości. Siedzieli na wyznaczonych dla nich miejscach patrząc sobie w oczy jakby porozumiewali się bez słów, jednak tę miłosną konwersację przerwała smętna muzyka, która niczym sztylet przecięła panującą w sali ciszę. Młodzi zerwali się ze swoich miejsc i szybko skierowali...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zaprosiłabym Pana Młodego, nie ważne jaki jest, ale bez niego przyjęcie na pewno by się nie odbyło ;)

Zaprosiłabym Pana Młodego, nie ważne jaki jest, ale bez niego przyjęcie na pewno by się nie odbyło ;)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Najważniejsze to zaprosić na weselę Pannę Młodą :), ale to byłaby odpowiedź zbyt oczywista. Z bohaterów "Wesela" zaprosiłbym Stańczyka, bo to jedna z moich ulubionych postaci historycznych, a skoro już została przywołana przez Wyspiańskiego, to aż żal nie korzystać z okazji i móc posłuchać jego mądrych, ale i szyderczych uwag i opinii o sprawach bieżących i losach kraju.

Najważniejsze to zaprosić na weselę Pannę Młodą :), ale to byłaby odpowiedź zbyt oczywista. Z bohaterów "Wesela" zaprosiłbym Stańczyka, bo to jedna z moich ulubionych postaci historycznych, a skoro już została przywołana przez Wyspiańskiego, to aż żal nie korzystać z okazji i móc posłuchać jego mądrych, ale i szyderczych uwag i opinii o sprawach bieżących i losach...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Na swoje wesele zaprosiłbym Chochoła, bo to przecież od niego wszystko się zaczęło. To właśnie jego przybycie przemieniło zwykłe wiejskie weselisko w Bronowicach w wielki, pełen znaczeń dramat. Kto wie, może wtedy moje wesele zamieniłoby się w podobną deliryczno-patriotyczną manifestację, uświadamiającą, jak głęboko wciąż jesteśmy uśpieni chocholim tańcem (który, mam nadzieję zatańczyłby zamiast mnie). A gdyby z jakichś powodów okazało się to niemożliwe (słomiany zapał Chochoła), to zaprosiłbym ważną, choć niemą postać dramatu – samego Stanisława Wyspiańskiego. Od dawna jest to bowiem dla mnie pisarz szczególny, będący bohaterem rodzinnej legendy. Pod koniec XIX wieku Wyspiańscy mieszkali w kamienicy przy ulicy Krowoderskiej w Krakowie, piętro niżej zaś – moi pradziadkowie. Prababcia Janina opowiadała że ich sąsiadem był pewien ekscentryczny artysta, który trzymał w domu kozę, żonie wymalował kuchnię w kwiatki, a na jego drzwiach wisiała tabliczka z napisem „Tu mieszka Stanisław Wyspiański i prosi, aby go nie odwiedzać”. I kiedy wiele lat później, mój ojciec po raz pierwszy czytał „Wesele” jako szkolną lekturę, prababcia nadziwić się nie mogła, jakie to bzdury nauczyciele każą dzieciom czytać, zamiast jej ulubionego Kraszewskiego. Ja Wyspiańskiego nadal odwiedzam chętnie, niemal nie rozstając się z jego twórczością. I nawet gdyby „ostał mi się ino sznur”, chętnie widziałbym go na swoim weselu, ubranego w czarny tużurek, stojącego na progu izby i obserwującego wszystko.

Na swoje wesele zaprosiłbym Chochoła, bo to przecież od niego wszystko się zaczęło. To właśnie jego przybycie przemieniło zwykłe wiejskie weselisko w Bronowicach w wielki, pełen znaczeń dramat. Kto wie, może wtedy moje wesele zamieniłoby się w podobną deliryczno-patriotyczną manifestację, uświadamiającą, jak głęboko wciąż jesteśmy uśpieni chocholim tańcem (który, mam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Na swoje przyjęcie ślubne zaprosiłabym Stańczyka, gdyż jest to postać bardzo interesująca. Z jednej strony umiałby się odnaleźć w każdej sytuacji - w zależności od zachcianek gości. Jeśli łaknęliby błyskotliwej rozmowy, rozrywki, wygłupów, chwili nostalgii bądź wygłoszenia przemyśleń - mogliby na niego liczyć.
Z drugiej strony, mógłby co nie co powiedzieć o przyszłości i ewentualnie uchronić nas przed niebezpieczeństwem - nawet gdyby pod tym pojęciem miał się ukryć upojony alkoholem wuj lub zbyt wścibska ciotka.

Na swoje przyjęcie ślubne zaprosiłabym Stańczyka, gdyż jest to postać bardzo interesująca. Z jednej strony umiałby się odnaleźć w każdej sytuacji - w zależności od zachcianek gości. Jeśli łaknęliby błyskotliwej rozmowy, rozrywki, wygłupów, chwili nostalgii bądź wygłoszenia przemyśleń - mogliby na niego liczyć.
Z drugiej strony, mógłby co nie co powiedzieć o przyszłości i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Na swoje przyjęcie ślubne zaprosiłabym Wernyhorę, który uosabia istotne dla mnie cechy: jedność i patriotyzm. W tym ważnym dniu przypominałby on o tym, jak wielkie mamy szczęście żyjąc i kochając w wolnej Polsce, w kraju niepodległym, uświadamiałby jak wielka jest to wartość (w końcu to on nakłaniał do zrywu, wzywał do walki niepodległościowej). Z pewnością świetnie dogadałby się z moimi dziadkami! Choć wokół nas tyle wojen, niepokojów i nienawiści Wernyhora stałby się spoiwem łączącym wszystkich zaproszonych gości, by ten jeden dzień był naprawdę wyjątkowy, byśmy stali się małą rodzinną wspólnotą.

Na swoje przyjęcie ślubne zaprosiłabym Wernyhorę, który uosabia istotne dla mnie cechy: jedność i patriotyzm. W tym ważnym dniu przypominałby on o tym, jak wielkie mamy szczęście żyjąc i kochając w wolnej Polsce, w kraju niepodległym, uświadamiałby jak wielka jest to wartość (w końcu to on nakłaniał do zrywu, wzywał do walki niepodległościowej). Z pewnością świetnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej